Etosha, Swakopmund en Sossusvlei!

Na een aantal drukke weken is hier weer een berichtje vanuit Afrika! In een maand tijd is er alweer veel gebeurt en ik ga proberen het kort te verwoorden. We hebben deze weken weer stage gelopen, zijn voor school bezig geweest en ook hebben we 2 weken vakantie mogen vieren samen met onze ouders.

Na de weken op de casualty hebben we besloten om op bezoek te gaan bij de HIV kliniek van het Katutura State hospital om te kijken wat er gebeurt en hoe een patiënt behandeld wordt. We meldde ons ’s morgens bij de hoofdzuster en ze vroeg wat wij wouden doen. Ze heeft ons een aantal opties gegeven en één daarvan was mee kijken bij het bloed prikken. Dat leek ons wel erg interessant en stiekem hoopte we het zelf ook te kunnen proberen. Nadat de zusters de tweede patiënt hadden geprikt werd ons al gevraagd of wij het zelf wouden proberen. Na een korte uitleg konden we aan de gang. De mensen bleven maar komen en we hebben dus prima kunnen oefenen. Zelf vonden de zusters dit geen probleem, want dan konden ze de krant lezen of even een dutje doen. Daarom waren we de volgende dagen ook nog welkom… Niet elke patiënt was even makkelijk te prikken, omdat er soms gewoon niks te voelen/zien was. Gelukkig kregen we er steeds meer handigheid in!

Al met al hebben we ons prima vermaakt bij de HIV kliniek, maar na 3 dagen hadden we het wel gezien. We moesten ons nog een paar dagen vermaken en zijn daarom terug gegaan naar de casualty. Dit was onze eerste dag dienst en deze zijn totaal anders dan nacht diensten. Het is veel rustiger en er was minder te doen voor ons. We hebben veel opdrachten gekregen van Pieter (een verpleegkundige) zoals het bijvullen van medicijnkasten, aanvullen van karretjes met verpleegkundige spullen en het bijwerken van de administratie. Zo hebben we ook een beetje inzicht gekregen in hoe er toch nog een soort van orde op de casualty is. Na deze dagen/weken had ik wel erg veel zin gekregen in de vakantie met papa en mama!

Maandag morgen nog één keer om zes uur uit bed om de laatste stage dag te doen voor de vakantie en in de middag naar het vliegveld gereden om ze op te halen. Erg leuk om ze weer te zien na 2 maanden en eindelijk ook te kunnen laten zien waar ik altijd over praat op Skype. In de middag gelijk alle spullen uit de koffers gehaald die ze voor mij hadden meegenomen (broek, go pro spullen, kaas, hagelslag, nasikruiden, enz.) en de andere spullen die meegegeven zijn door andere bekenden voor de kinderen (pennen, lepeltjes, gummetjes, knuffels, ballonnen, sleutelhangers, enz.)! Hierna heb ik ons huisje laten zien en zijn we naar de accommodatie gelopen waar papa en mama de eerste dagen zouden verblijven. Daar konden ze even uit rusten van de lange vlucht (bijna 24 uur) en zichzelf opladen voor de komende 2 drukke weken. Ook de andere ouders kwamen ’s avonds aan en toen hebben we besloten om het dinsdag rustig aan te doen. Dinsdagmiddag hebben wij met z’n allen een stadswandeling gemaakt door Windhoek en in de avond hebben we heerlijk gegeten bij Joe’s beerhouse. Daarna op tijd het bed in want de volgende morgen moesten we alweer rond zeven uur vertrekken richting Etosha!

De afstanden zijn in Afrika allemaal wat groter en daar kwamen we op de weg naar Etosha ook achter. Om de 100km kwamen we ongeveer een stadje tegen en daartussen was het recht toe recht aan zonder ook maar een huis te zien. Op de weg naar Etosha toe zijn we nog gestopt bij een crocodile farm. Hier hebben we de krokodillen gezien die op het bord komen te liggen bij Joe’s beerhouse. Ook hebben we kleine krokodillen en schildpadden vastgehouden. Daarna snel onze weg vervolgd naar Etosha. Rond vier uur eenmaal aangekomen in Etosha dachten we bijna bij de camping te zijn. Maar niets was minder waar. We moesten nog even 150km op onverharde wegen rijden in een busje. Gelukkig hadden we wel genoeg te kijken op de weg naar de camping toe. We zagen al oryx, kudu, giraffen, springbokjes, olifanten, zebra’s, apen, enz. Eenmaal aangekomen op de camping in het donker rond de klok van zessen hebben we onze tenten opgezet en werd ons avondmaal bereid (stoofpot met lam, dit vond niet iedereen lekker..). Ook nu weer op tijd het bed ingegaan, want als we volgens Wayne dieren wouden zien moesten we om half zes weer in de bus zitten.

In Afrika is gelukkig nooit iemand op tijd, dus uiteindelijk vertrokken we rond een uur of zes en na 40 km zagen we de eerste 2 leeuwen al. Gelukkig niet voor niks zo vroeg uit bed gegaan.. Uiteindelijk hebben we de hele dag gereden tot 5 uur in de avond. Ook deze dag hebben we weer bijna alle dieren gezien die er te vinden zijn in Etosha (leeuwen, apen, neushoorn, giraffen, kudu, oryx, gnoe, springbokjes, vogels, struisvogels, zebra’s, olifanten, enz.). Zelf wilde Wayne nog opzoek naar de cheeta’s en luipaarden, maar daar had bijna niemand zin meer in na zo’n lange dag. ’S Avonds weer gezellig met iedereen rondom het kampvuur wat eten en ons voorbereiden op de volgende dag. We mochten voor de verandering weer de hele dag in de bus zitten richting Swakopmund (700km). In Swakopmund hebben we quad gereden door de duinen, zijn we (Babet, Madelon, Jurriën en ik) wezen sky-diven met uitzicht over heel Swakopmund (!), hebben we een boot trip gedaan in Walvisbaai en als afsluiter hebben we een massage gehad. Al met al 5 hele lange dagen, maar geweldig mooi om mee te maken!

Voor de tweede week stonden er vooral veel dingen op het programma in en rondom Windhoek. Maandagmorgen zijn we met iedereen langs Beautiful Kidz geweest. De ouders kregen eerst een rondleiding en daarna zijn we naar de huiswerkklas gegaan waar we onze eerste gesponsorde spullen hebben gegeven aan de kinderen! Ook hebben Zwanet en Anita de spullen van Naviva uitgedeeld aan de kinderen. De kinderen kregen wiskunde les en ze moesten allemaal applaudisseren van de leraar toen we binnen kwamen en weg gingen. Een heel raar gevoel, maar gelukkig hebben we wel wat voor deze kinderen kunnen betekenen! Toen we aan het wachten waren op Kenton kwamen er een aantal kinderen op straat aanlopen. We hebben ze ballonnen uitgedeeld en ze waren hier opnieuw dol gelukkig mee. Toen dit werd opgemerkt door andere kinderen kwamen er steeds meer en binnen een mum van tijd stonden er een heleboel kinderen. Als afsluiter zijn we nog door de Katutura sloppenwijken gereden om de echte armoede te laten zien aan onze ouders. Ze konden het net als ons de eerste keer niet geloven en beseffen, maar dat is ook vrij logisch... In de avond zijn we uit eten geweest bij restaurant ‘Nice’ voor Babet haar verjaardag.

Dinsdag en woensdag hebben we rustig aan gedaan. De ouders zijn op dinsdag naar een Afrikaans marktje geweest om souvenirs te scoren en ’s avonds hebben we met z’n alle pannenkoeken gegeten. Woensdag morgen zijn de moeders mee gegaan naar het ziekenhuis om bevalling te zien op de maternity en om twaalf uur hebben we alle ouders een rondleiding gegeven door het ziekenhuis. In de avond hebben we een braai gehouden. Donderdag en vrijdag hebben we weer 2 dagen in de bus gezeten om in Sossusvlei de zonsondergang en opkomst te zien! We hebben Dune 45 twee keer beklommen en vanaf deze plek hadden we een prachtig uitzicht! Zaterdag was alweer de laatste dag. Overdag hebben we een boerenmarkt bezocht en zijn we nog even langs de markt geweest in de stad. In de avond voor de laatste keer uit eten geweest met papa en mama en zondag moesten ze helaas alweer vertrekken naar Nederland! We kunnen terug kijken op een geweldig tijd!!

Deze week was het weer even wennen zonder ouders en moesten we ook gewoon weer naar stage toe. Een weekje op de gips kamer was gelukkig prima te doen. Ook hier mochten we gelijk weer zelf de benen en armen in het gips zetten, zodat de verpleegkundige iets anders kon gaan doen. Nu is het alweer weekend en vanavond gaan Jurriën en ik samen met Wayne even het casino leeg trekken.

Als afsluiter wil ik iedereen die ons gesponsord heeft voor Beautiful Kidz heel erg bedanken! We hebben ongeveer rond de €1400,- ingezameld en zijn hier super blij mee!

De volgende keer zal ik proberen de pagina iets sneller bij te werken…